Na ronde tien kan de balans opgemaakt worden. De tafeltennissers van Sethone kijken terug op een sterk optreden in het najaar.

 

Blikvanger was het eerste, dat stond als een huis in de sterkste poule van de tweede klasse. Vijfmaal werd gewonnen, viermaal een puntendeling en maar één nederlaag. Twaalf punten meer dan in het voorjaar. Hofleverancier van de punten was opnieuw Robert van de Weetering. Opvallend was het goede presteren van Arno de Laak en zeker ook van Tanya van der Sluis. Zij leverden met 17 resp. 8 punten een grote bijdrage in de eindstand. Sethone werd nipt achterhaald door Revanche (5-5) en eindigde uiteindelijk als derde.

 

Sethone 2 bezorgde de club voor het tweede seizoen op rij een kampioenschap. De poulewinst tekende zich gedurende het seizoen steeds duidelijker af. Alleen het optreden in en tegen Heteren ging verloren. Alle andere wedstrijden werden ruim gewonnen. Kopman Frits Gillissen kon dit najaar bijna altijd meespelen en zorgde voor het gros van de punten. Henk van Holland had zijn persoonlijk rendement met 50% weten op te voeren en leverde een onmisbare bijdrage.

 

 

Het Sethone 3, had het lastig na promotie naar de vijfde klasse. Met een nagenoeg foutloze kopman Ronald Stevens, drie wedstrijden met een invaller uit team 4 – die ook nuttige punten meepakten – en meer dan een verdubbeling van het aantal punten bij Kees de Wit op dit hogere niveau, was een stevige derde plaats een plaats waar vooraf voor getekend zou zijn. Michel Braeken werd ‘kampioen vijfde games’, waarvan hij het merendeel won, vooral in de eerste helft van de competitie.

 

Sethone 4 met een aantal spelers die hun competitiedebuut maakten, eindigde op een keurige vierde plaats.